Wednesday 25 May 2011

ԲԱՐԵՎ

  Վերջերս շատ են տարբեր որակումները հասարակության բարոյական արժեհամակարգի անկման վերաբերյալ: Բարոյականության լուրջ նահանջ կա գրեթե բոլոր ասպարեզներում՝ կրթություն, առողջապահություն, գիտություն, իրավական ոլորտ... շարքը կերկարի:
    Ամենացավալին այն է, որ մեր հասարակության գերակշիռ մասը շատ լավ հասկանում, գիտակցում ու դրա արդյունքում նաև տառապում է՝ վկան լինելով բոլոր շերտերում առկա կեղծիքի, ստի, շողոքորթության, կաշառակերության... (շարքն էլի կերկարի): 
       Իսկ անհեթեթն այն է, որ  խորքային ու վերջնական հաշվարկով համարյա ոչ ոք չի շահում՝ կաշառք վերցնող դասախոսն ստիպված է նույն "վերբերմունքը ցույց տալ"  ոստիկանին, բժշկին, մի ուրիշ դասախոսի ևն:
    
       Կոչեր շատ են հնչում՝ համախմբվել, միանալ, պայքարել, հաղթել...

    Իմ կոչը մի փոքր այլ է՝ համախմբվել, միանալ, պայքարել, հաղթել... նույնը էլի, բայց այդ ամենը՝ սկսած սեփական ես-ի դեմ, մաքրվել առաջին հերթին ներսից՝ մտքով,  հոգով, սրտով, գաղափարներով, ձգտումներով, ուրիշների նկատմամբ վերաբերմունքով՝ ՄԵՐ ԿՅԱՆՔՈՎ:

      Լավագույն կոչն առանց գոչյունների է՝ անխոս, ՍԵՓԱԿԱՆ ՕՐԻՆԱԿՈՎ:





No comments:

Post a Comment